Skip to main content

PLAN NACIONAL DE ADAPTACIÓN AO CAMBIO CLIMÁTICO

7. Coordinación e xestión do Plan

7.4. Avaliación PANCC-2

O PNACC 2021-2030 será obxecto dunha avaliación en profundidade en 2029, con obxecto de recoñecer os avances logrados, os retos pendentes e as leccións aprendidas ata a data. Os resultados desta avaliación plasmaranse nun informe, de carácter público, que deberá conter conclusións e recomendacións útiles para un novo exercicio de planificación.


No anexo I do PNACC preséntanse unhas fichas correspondentes á liñas de acción por ámbitos de traballo e liñas de acción transversais onde indícanse:


• O título de cada ámbito de traballo.

• Descrición da liña de acción: xustifica ou contextualiza, en caso necesario, a liña exposta e describe as temáticas que aborda.

• Responsables da liña de acción e colaboradores.

• Indicador de cumprimento: concíbense como criterios para facilitar o seguimento do desenvolvemento da liña de acción.

• Requírense instrumentos normativos? Este apartado identifica posibles cambios requiridos no marco normativo para o bo desenvolvemento da liña de acción.

• Financiamento: identifícanse, no seu caso, vías de financiamento previstas, sen prexuízo de que no futuro poidan mobilizarse recursos engadidos.


Como exemplo:


LIÑA DE ACCIÓN 10.4. XESTIÓN DOS CAMBIOS NA DEMANDA ELÉCTRICA ASOCIADOS AO CAMBIO CLIMÁTICO

DESCRICIÓN DA LIÑA DE ACCIÓN

Os escenarios climáticos apuntan a un aumento do número de días ao ano con altas temperaturas, o que provocará un incremento dos picos de demanda de electricidade asociado a necesidades de refrixeración en certos momentos do día e estacións. Se non se acometen medidas adecuadas orientadas a aqueles sectores da poboación máis vulnerables, podería producirse ademais un incremento dos cocientes de pobreza enerxética estacional en certas rexións asociado a necesidades de refrixeración.

Esta liña de acción oriéntase a realizar os estudos necesarios para estimar o impacto dos cambios nas temperaturas medias e extremas nos perfís de demanda de electricidade diarios e estacionais por zonas climáticas e integrar os resultados na planificación da transición enerxética nos sucesivos Plans Nacionais Integrados de Enerxía e Clima.

RESPONSABLES DA LIÑA DE ACCIÓN E COLABORADORES

Secretaría de Estado de Enerxía ( MITERD). Colabora a OECC e a Dirección Ge- neral de Axenda Urbana e Arquitectura ( MITMA).

INDICADOR DE CUMPRIMENTO

- Disponse unha análise sobre o impacto dos cambios nas temperaturas medias e extremas nos perfís de demanda de electricidade diarios e estacionais por zonas climáticas.

- Os resultados intégranse nos sucesivos Programas de Traballo derivados do Plan Nacional de Adaptación, na planificación da transición enerxética nos sucesivos Plans Nacionais Integrados de Enerxía e Clima, e nas actuacións derivadas da Estratexia Nacional contra a Pobreza Enerxética.

REQUÍRENSE INSTRUMENTOS NORMATIVOS?

Non

FINANCIAMENTO

Orzamento ordinario dos organismos implicados


Destacamos destas fichas as posibles revisións que poden derivar para os ámbitos de traballo en que se contemplan instrumentos normativos:


• Saúde e medio ambiente: o Plan Nacional de Saúde e Medio Ambiente describirá os principais factores ambientais que inflúen na saúde humana e establecerá os obxectivos e liñas de intervención do Sistema Nacional de Saúde nesta materia.

• Ampliación e actualización do coñecemento sobre os impactos potenciais do cambio climático na xestión da auga e os recursos hídricos: posible axuste do Regulamento e a Instrución de Planificación Hidrolóxica.

• Integración da adaptación ao cambio climático na planificación hidrolóxica e a xestión do ciclo integral da auga: poderían ser necesarios instrumentos legais que concreten as obrigacións sobre a avaliación do risco e as estratexias de adaptación na planificación hidrolóxica a nivel de conca.

• Xestión continxente dos riscos por secas integrada na planificación hidrolóxica e xestión da auga: o concepto de seca e a súa regulación practicamente carecen de mención no Texto Refundido da Lei de Augas. Así mesmo, hai lagoas na súa regulamentación que poderían abordarse.

• Planificación e xestión de áreas protexidas con criterios adaptativos: neste caso, o PNACC di que se requiren de instrumentos normativos, pero non precisa cales.

• Control de especies invasoras: aínda que se indica que non se requiren novos instrumentos normativos, contémplase a posibilidade de que se modifiquen as ferramentas -catálogos- legalmente establecidos

• Integración do cambio climático nos instrumentos de planificación con implicacións no mantemento e mellora dos recursos forestais: neste caso tamén se expresa que se precisa de instrumentos normativos, pero non se concretan.

• Revisión e actualización das directrices e normas de xestión forestal: outro exemplo no que se di que hai que desenvolver instrumentos normativos, pero non explica cales. Con todo, na descrición do apartado sinálase:

• Fomento da integración do cambio climático nas políticas e medidas relativas á actividade cinexética e á pesca continental: Exprésase que se requiren instrumentos normativos, pero non se especifican.

• Integración das proxeccións climáticas e medidas de adaptación nas políticas e medidas de loita contra incendios forestais: Outro exemplo no que se prevén instrumentos normativos a aprobar pero que non quedan descritos.

• Revisión de plans, normativas e estratexias, existentes e futuras, relacionadas cos sectores da agricultura, a gandería, a pesca e a acuicultura, tendo en conta os novos escenarios climáticos: Neste caso considérase que os cambios normativos deben valorarse.

• Reforzo da adaptación ao cambio climático na Política Pesqueira Común (PPC), nos plans nacionais de xestión e recuperación e no sector da acuicultura: Prevense cambios normativos, pero non se explican cales.

• Cambios no marco normativo para facilitar a adaptación nas costas e o mar.

Neste caso a descrición indica:

Entre os retos neste campo poden citarse:

A incorporación de criterios obxetivables para o outorgamento de títulos de ocupación do Dominio Público Marítimo-Terrestre, ou as súas prórrogas, baseados na mellor ciencia dispoñible.

O aumento da flexibilidade á hora de outorgar títulos de ocupación, podendo, por exemplo, limitar ou reducir os prazos das concesións ou axilizar a súa revisión por causa do cambio climático.

A axilización da revisión dos deslindes do Dominio Público Marítimo-Terrestre, baseado en datos científicos.

A identificación doutras barreiras á adaptación relacionadas co ámbito normativo.

Entre as normas que poderían ser obxecto de revisión co obxecto de facilitar os procesos de adaptación atópanse a Lei e o Regulamento de Costas e a Lei do Solo e Rehabilitación Urbana.”

• Integración dos riscos costeiros en plans e programas que inclúen ao espazo litoral: exprésase que podería requirir modificación da normativa de costas relativa a zonas inundables e en regresión grave.

• Integración da adaptación ao cambio climático na planificación territorial e urbana: para iso prevese a aprobación da Lei de Cambio Climático e Transición Enerxética e a adaptación da normativa urbanística das CC. AA.

• Integración da adaptación ao cambio climático no sector da edificación: actualización do Código Técnico da Edificación.

• Apoio e reforzo da adaptación ao cambio climático nas Administracións públicas e outros sectores e axentes: requiriranse instrumentos normativos non especificados.

• Integración dos efectos do cambio climático na normativa para o cálculo e deseño de infraestruturas do transporte: será necesario a avaliación e posible revisión de normas de deseño de infraestruturas, instrucións, pregos xerais técnicos, recomendacións, guías de boas prácticas, etc.

• Apoio e reforzo da adaptación ao cambio climático nas Administracións públicas e outros sectores e axentes: prevense instrumentos normativos, pero non se especifican.

• Integración da adaptación na lexislación sectorial e os plans de industrialización: para iso, prevese a inclusión da adaptación ao Cambio Climático na Lei de Industria e na Estratexia Industrial.

• Promoción da educación para a sustentabilidade no sistema educativo formal ante os desafíos do cambio climático: contémplase que nalgúns casos poderían requirirse instrumentos normativos (por exemplo, cambios no marco normativo que define o currículo dos diversos niveis educativos).